Przystanek Woodstock to najprawdopodobniej najpiękniejszy festiwal muzyczny w Polsce. Już jutro odbędzie się jego 23. edycja, mówi się, że ostatnia. Nieregularnie pojawiam się na tym kilkudniowym wydarzeniu. Byłem na pierwszym Woodstocku w Kostrzynie (10. edycja festiwalu), muszę być też i na ostatnim. To doskonały moment, aby zaprezentować wam moje zdjęcia sferyczne z 21 Przystanku Woodstock z 2015 r. Zdjęcia wykonałem starą metodą, czyli metodą kija i… aparatu, tj. statywu i lustrzanki.
Ostatnie zdjęcie z cyklu „Selfie z pociągiem” w ramach wycieczki na Blog Conference w Poznaniu. Tutaj powrót. Godzina 20:39, czyli mniej więcej 30 minut po selfie z pociągiem w Kluczborku, słońce więc było trochę niżej. Prezentuję dwa zdjęcia ze stacji w Lublińcu.
Niedziela 28 maja. Ostatnie godziny powrotu z Blog Conference w Poznaniu. Postanowiłem zrobić zachód słońca, a nauczony poprzednimi zdjęciami, że w ruchu nic z tego nie będzie, poczekałem aż pociąg się zatrzyma. Padło na stację Kluczbork.
Jedne z pierwszych zdjęć wykonanych w trakcie podróży na Blog Conference w Poznaniu (27-28 maj 2017). Pierwszy raz robiłem takie zdjęcia, w sensie, że z pociągu. Nie spodziewałem się cudów. Mimo że złączenia nie są idealne, a wręcz okropne, to ma to swój urok. Na początku bałem się mój nietani aparat wystawić za okno w trakcie jazdy, ale po którymś razie nie miałem już takich hamulców. Tematyka zdjęć: pociąg, szyny, selfie z wagonem, stacje PKP.
9 kwietnia 2017 odbył się przegląd zespołów przed drugą edycją festiwalu Przystanek Żory. Nieskromnie napiszę, że mam przyjemność brać udział w organizacji tej imprezy i jestem w niej od początku, tj. od powstania samej idei Przystanku. Staram się więc wspomóc festiwal w różnoraki sposób, między innymi zdjęciami sferycznymi. Miejski Ośrodek Kultury w Żorach, gdzie odbywał się przegląd, rozbrzmiał na kilka godzin przeróżnymi stylami muzycznymi. Robiłem zdjęcia 360 stopni, a nawet transmisję na żywo na Facebooku (ta już nie w 360 stopniach).
Był to test nowego aparatu sferycznego.
Próbne zdjęcia miały zostać zrobione za dnia i wyszedłem z domu, jak jeszcze było widno. Jednak zanim doszedłem do rynku krakowskiego zaczęło zmierzchać. Sprawdzanie aparatu w warunkach naturalnego oświetlenia zamieniło się w testowanie sprzętu przy sztucznym oświetleniu. Po drodze wykonałem panoramę słynnego okrąglaka z zapiekankami na Kazimierzu i uwieczniłem kawałek Wawelu (też słynnego ;)). Zdjęcia były na tyle przeciętne, że postanowiłem je pominąć – kto wie, może jeszcze zdecyduję się na ich upublicznienie.
W miejscowości Živogošće, której panoramy zamieściłem w poprzednim wpisie, w hotelu z opcją all inclusive wszystko było na miejscu. To dobrze, bo z jednej strony mieliśmy morze, z drugiej góry, a sama miejscowość nie miała żadnych atrakcji do zaoferowania (oprócz krajobrazu). Jeśli chodzi o spacery, to można było przemieszczać się tylko wzdłuż wybrzeża – albo na plażę nudystów, za którą trafiało się na przeszkodę w postaci skał nie do przejścia, albo promenadą przez ok. 2 km do kolejnego kurortu, który również nie miał za wiele do zaoferowania. Nasze wakacje miały trwać 10 dni. Po przejściu najbliższych szlaków i znudzeniu się leżeniem plackiem na leżaku czy taplaniem się w wodzie (ok, byli też animatorzy, którzy umilali nam wypoczynek), przyszedł czas na skorzystanie z oferty dostępnych wycieczek – wybraliśmy dwie: wycieczka łodzią na wyspy Hvar i Brać oraz do zabytkowego miasta Dubrovnik. Nie pożałowaliśmy, szczególnie tego drugiego.
Zdjęcia z wakacji można obrabiać nawet kilka lat.
Trochę przypadkowo wyjechaliśmy na wakacje do Chorwacji. To miały być wakacje mojego brata i jego dziewczyny, ale na krótko przed wyjazdem los sprawił, że włożono mu rękę do gipsu. Wolał się rozkoszować wakacjami na 100% lub w ogóle, więc zamiast rezygnować i tracić większość wpłaconych pieniędzy dogadaliśmy się i to my przejęliśmy ten 10-dniowy pobyt w chorwackiej miejscowości Živogošće.
Pomysły rodzą się często niespodziewanie.
Przyjechałem do Żor, aby między innymi wykonać panoramę rynku. Wyjeżdżałem z Krakowa, gdy było słonecznie, jednak gdy dojeżdżałem do miasta docelowego, zaczęło robić się pochmurnie. Mimo wszystko postanowiłem wykonać swoje zadanie.